I nigdy nie przeminęła by z wiatrem... :-/

Pod każdym filmem dla afroamerykańskiej społeczności tak komentujesz czy tylko tutaj naszła Cię ta złota myśl?

To nie myśl która mnie naszła, to fakt.

Zastanów się chociaż przez chwilę. W tym temacie nie obowiązują zasady symetrii, bo historia afroamerykańska jest historią ucisku i przemocy ze strony białych, którzy uważali i nadal uważają, że ich kultura jest tą nadrzędną. Czarni mogą co najwyżej równać do nich (być może nikt tego głośno nie powie, ale taki jest podświadomy odbiór), a biali mogą bezkarnie podpie*dalać ich pomysły, dzieła, poczucie estetyki, jeszcze powinni dziękować, że biały pan i władca uznał je za interesujące (choćby czarnoskórzy jazzmani, których utwory zyskały popularność dopiero wykonane przez białych i często nie zawracano sobie głowy prawami autorskimi). A to wierzchołek góry lodowej, bo mówimy o świecie kultury, w gruncie rzeczy elitarnym, a co z codziennymi aktami przemocy, której doświadczają ci, o których wielki świat nigdy nie usłyszy? Więc nie, nie brzmi tak samo wyrażenie dumy ze swojego pochodzenia i dziedzictwa czy tożsamości seksualnej, gdy wypowiada je ktoś, kogo życie jest naznaczone cierpieniem właśnie z powodu tych spraw, na które de facto nie ma wpływu. To jest też duma z tego, że się z tą przemocą zmagają i znajdują siłę, by swoją kulturę celebrować. Zamiast machać flagą symetryzmu i "zdrowego rozsądku", wykorzystaj okazję, żeby się czegoś dowiedzieć.

Ojej widzę że pękło od samego tytułu.

:)))

xxx Chcę zostać Twoją Służką :-)

I nadal nie mogę przestać się radośnie śmiać!