Od czas 'Pieśni z drugiego piętra' nie widziałem bardziej przerażającego i pesymistycznego filmu opowiadającym o ludzkim życiu i śmierci. Film przerażający, bo pokazuje czym stała się śmierć w dzisiejszym świecie, świecie, w którym o śmierci nie powinno się mówić głośno. Znamy to z naszego życia. Na okładkach kolorowych czasopism mamy do czynienia z kultem i pochwałą młodości, wigoru i piękna - nie ma tu miejsca dla ludzi starych, nieatrakcyjnych, czyli takich z ktorymi kojarzy się śmierć. Człowiek współczesny nie jest oswojony ze śmiercią i dopóki nie stanie u kresu swojej wędrówki żyje w błogim spokoju. Jednak, jak przekonał się o tym nasz bohater, w tym momencie moze dojsc do szoku, gdyż nagle zdaje sobie sprawe jak bardzo boi się odejść z tego świata, jak kurczowo trzyma się przeszłości oraz jest to okazja do przeprowadzenia bilansu swojego życia (przy pomocy narkotyków, które uśmierzają ból fizyczny i psychiczny). Przed obrazem śmierci stają także przyjaciele (grupka intelektualistów - fakt, który jeszcze bardziej potęguje końcową konkluzje), ktorzy spotkawszy się po raz ostani (w dusznych i nieprzyjaznych szpitalnianych salach czy... korytarzach!!) mają okazje do wspomnień, w których byli piękni i młodzi, w których z niespożytą energią wychodzili światu naprzeciw szukając szczęścia. Czy go znaleźli? Musicie sami sie przekonać.

Film jest pesymistyczny, gdyż pokazuje świat, w którym obracają sie bohaterowie jako miejsce, w którym niezaprzeczalnie rządzi pieniądz i zmierza ku kapitalistycznej zagładzie, na miłość praktycznie nie można liczyć, bo wychodzą z tego same nieszczęścia (małżeństwo sebastiena), ludzie nie potrafią się odnaleźć w rodzinnych relacjach, obojętność zastępuje życzliwość i dobre słowo (przejście na emeryture), a na religię i wiarę najlepiej rozłożyć folie ochronną i zapieczętować w piwnicy, gdyż nikomu nie są potrzebne takie bzdety. Nie jest to nic odkrywczego (niestety), jednak dzięki tak dobrze osadzonemu w realiach filmowi współczesny widz może odnależć samego siebie (czego nikomu nie życze!!) i zawczasu oblać się kubłem zimnej wody.

'Inwazja barbarzyńców' to BARDZO GORZKA-komedia, w której trzeba sie sporo natrudzić żeby odnaleźć (pomiedzy wszedzie szeleszczacymi bankontami) kilka wartości i postaci pozytywnych niosacych nadzieje, ze jeszcze nie wszystko stracone w inwazji, która już się rozpoczęła.